Thuis

We zijn weer thuis! Lekker weer in ons eigen huisje.

We hebben nog een poging gedaan foto's van het kapotte sd kaartje af te halen, deels met succes. De meeste foto's hebben we nu, een deel is beschadigd. Maar ik zal nu nog wat missende foto's op de site zetten.

Het laatste stukje fietsen

We zijn een paar dagen geleden in Bogota aangekomen, het eindpunt van onze reis. Best een raar idee maar toch ook erg fijn om weer naar huis te gaan.

Het laatste stuk fietsen was redelijk makkelijk. Wel wat veel verkeer maar gelukkig waren er vlak voor en in Bogota fietspaden die het fietsen wel wat draaglijker maakten. Ze waren niet echt perfect aangelegd. Buiten de stad wisselde het fietspad af en toe van kant van de weg en dan moesten we via een brug oversteken. In de stad was het fietspad altijd voorhoogd net als de stoep en waren er de hele tijd, niet al te vloeiende, op- en afritjes bij alle zijwegen. Ook waren er wat veel voetgangers op sommige stukken op het fietspad. Maar toch vele malen beter dan tussen de auto´s moeten rijden.

De laatste plaatjes waar we doorheen kwamen waren weer aardig. We kwamen nog langs wat delen waar weilanden en wat huisjes onder water stonden, toch wat veel regen geweest de laatste tijd. Bogota heeft ook wel aardige delen. Het buurtje rondom ons hostel is erg leuk met vrolijk gekleurde huisjes. Er is ook lekker veel leven op straat, er wordt vrij veel maar wat rondgehangen.

Gister hebben we de fietsen uit elkaar gehaald en in veel te kleine dozen gepropt. Hopen dat ze het houden met alle tape om de boel dicht te houden en extra stukken karton om de gaten in de dozen te dichten.

Morgen vertrekken we en dan komen we als het goed is zondagmiddag aan.

(bijna) definitief schaderapport

Na ruim 5.000km hebben we een opsomming gegeven van wat er zoal kapot is gegaan, nu na 11.658km nog een keer. Zelf vinden we dat we redelijk veel mazzel hebben gehad en er weinig kapot is gegaan.

Ronald

Fiets:

- 4 lekke banden, allen achter (en 1 keer ook de reserveband)

- scheur in zijkant buitenband (achter)

- gebroken spaak en klein slagje in het achterwiel.

- voordrager: 1x schroefdraad doorgesleten,3 boutjes afgebroken, na een laspoging is er zelfs een stuk metaal doorgebroken. Vervangen voor een nieuwe.

- zadelrails door midden gebroken, nog wel bruikbaar

- boutjes uit pedalen getrild (2)

- Pedaal vastgelopen (vervangen door nieuwe van flutkwaliteit die nu al geen grip meer hebben)

- tijdje problemen met rohloff (versnelling 4,6 en 7 trapte door, heeft zichzelf op mysterieuze wijze na 1.000km problemen gefixt)

- ketting in moeten korten (moet geheel vervangen worden net als achtertandwiel)

- lakschade door transport in en op bussen

- kabel slot vastkomen te zitten, hele slot weg moeten gooien.

Andere dingen:

- 2 fietscomputers versleten, derde valt af en toe uit

- fietstas voor heeft scheur van 25cm doordat deze klem is komen te zitten in me wiel

- fietstas achter kleine gaatjes waar hond erin heeft gebeten

- gaten in eerste en tweede paar fietshandschoenen

- gaten in twee trekkingbroeken en in een fietsbroek

- rits fietsjackje kapot, nieuwe in laten zetten

- gaten in wandelschoenen

- zool van sandalen afgevallen, nieuwe onder laten zetten

- overschoenen vol gaten, me fiets tegen te veel heuvels opgeduwd

- glazen zonnebril vol met krassen, zowel eerste als vervanger

- binnenslaapzak kapot gescheurd

- buitenkant slaapmatje losgelaten van voering

- bestek doorgebroken (vork en lepel)

Esther

Fiets:

- achterspatbord doorgebroken

- sleutel slot afgebroken,hele slot weg moeten gooien

- bidonhouder doorgebroken

- bar end verbogen (auto tegenaan gereden)

- lakschade door vervoer in en op bussen

- spiegel afgebroken, met dank aan het vriendje

Andere dingen:

- zonnebril kwijtgeraakt en de nieuwe gebroken (goedkope, tijdelijke)

- handschoentjes vergaan, 2e paar is nog ok

- rits fietsshirtje redelijk gaar maar gaat nog soort van dicht

- kleine gaatjes in fietstassen

- schoenen zijn op

- overschoenen vol gaten

- binnenslaapzak zit gat in

Algemeen

Villa de Leyva en PNN El Cocuy

We zijn een groot deel van onze laatste dagen aan het slijten in en om Villa de Leyva, een erg mooi dorp in een mooie omgeving. Dan nog een paar katjes bij het hostel en ik hoef in ieder geval nergens anders meer heen :).

In San Gil zagen we weer de fietsers die in Cartagena bij ons in het hostel zaten. We hebben een dagje samen gefietst en zagen elkaar daarna weer in Villa de Leyva. De route naar Villa de Leyva was best mooi, vooral de laatste dag kwamen we door een mooie vallei en daarna over een klein rustig weggetje. In Villa de Leyva zijn we even gebleven om daarna naar PNN El Cocuy te gaan.

We vertrokken eerst met de bus naar Tunja en vroegen daar naar een bus naar El Cocuy maar er werd ons verteld dat die niet ging omdat de weg niet begaanbaar was. We zijn toen maar naar een hotel gegaan om het een dag later nog te proberen. We gingen later nog een keer vragen of er de volgende dag iets zou gaan en toen bleken ze toch die dag nog te gaan. We zijn onze kamer maar weer uit gegaan en met de nachtbus mee gegaan. De weg bleek er inderdaad wel heel slecht bij te liggen en het was de hele tijd veel gehobbel en langzaam rijden. We sliepen dus niet maar wel apart om mee te maken. De bijrijder moest 2 keer de bus uit om stenen van de weg te halen zodat we weer verder konden. Uiteindelijk kwamen we in El Cocuy aan en daar hadden we een kamer met een heerlijke douche, dat was fijn. We deden ook maar even een middagdutje. Het dorpje was heel mooi en de mensen ook met allemaal hun woillen poncho aan en hoedje op.

De volgende morgen gingen we met de Lechero (melkwagen) naar het park. Hij kwam behoorlijk te laat en vervolgens moesten we ook nog lang wachten totdat ie kon rijden omdat de weg nog vrij gemaakt moest worden. Uiteindelijk gingen we weg, met meerdere Lechero`s tegelijk die allemaal een iets andere route reden. We moesten langs wat blubber en we moesten ook ergens wachten tot de weg weer vrij was nadat er net weer een stuk berg naar beneden was gekomen. Wij kwamen er daarna doorheen maar onze Lechero moest een paar andere uit de blubber trekken. Nadat er 4 doorheen waren kwam er weer wat naar beneden zetten en de anderen konden er toen niet meer door. De weg was daarna goed dus we kwamen bij het park aan. Vanaf een zijweg moesten we een paar uur lopen tot aan een hut. Daar mochten we binnen op de vloer slapen wat we wel fijner vonden dan buiten in de tent in de regen of een te dure kamer. Het werd wel flink koud daar boven op 4000m.

De volgende morgen was het wat beter weer en hadden we beter uitzicht op de bergen. We zijn gaan wandelen richting een meer om te gaan kamperen. We moesten 2 passen van ongeveer 4400m over. Het wandelpad was prima dus het ging allemaal goed. Het was een erg mooie route ondanks veel mist. We waren allebei wel moe ondanks dat we om 12:30 al bij het meer waren. Het was de hele tijd droog geweest maar bij het meer hadden we een beetje natte sneeuw en daarna regen. We hebben dus bijna de hele middag in de tent gelegen. In de loop van de avond werd het droog en konden we rustig slapen. `s Morgens weer wat beter zicht en een beetje zon om de tent te drogen. We zijn via dezelfde route terug gelopen maar toch hadden we af en toe ander uitzicht omdat er op een aantal plekken minder mist was. We kwamen voor de lunch weer bij de hut terug waar we bleven kamperen. Een dag later wandelden we weer terug richting de hoofdweg waar we hoorden dat er geen Lechero`s reden omdat de weg niet begaanbaar was. Dat werd dus nog 15km lopen na al 9km gedaan te hebben. Maar gelukkig was het geleidelijk naar beneden en de meeste modder was aardig opgedroogd. Op het laatste stuk zagen we wel waarom er geen auto`s langs konden, er lagen nog wel wat stenen en grond in de weg. In El Cocuy lekker gegeten en lekker warm gedoucht. De volgende morgen om 4:30 de bus genomen. Dit keer was de chauffeur wat voorzichtiger dus het was wat comfortabeler maar ook langzamer. Bijna 12 uur later waren we weer terug in Villa de Leyva.

We blijven nu een poosje in Villa de Leyva tot het tijd is om naar Bogota te gaan. Het is hier wel relaxt en er is nog wel wat te zien in de omgeving. Gister een rondje gefietst langs een mooi oud klooster. Verder vermaak ik me vooral met jonge katjes bij het hostel. Er waren er 8 van 2 moeders, maar er zijn er inmiddels al 3 weggegeven. De mama`s zijn daar niet zo gelukkig mee maar ja het zijn er wat veel om allemaal te houden.

We zullen waarschijnlijk zondag richting Bogota gaan, nog 3 dagen fietsen.

Cartagena - San Gil

Hola!

Vanaf Cartagena hebben we langs de kust gefietst tot Taganga, vlakbij Santa Marta. Het was makkelijk fietsen maar ook wel erg warm. De eerste dag kwamen we langs een moddervulkaan (Volcan del Totumo)waar we een modderbad hebben genomen, dat was erg grappig. Helaas hebben weer (voorlopig?) geen foto´s van omdat de sd-kaart het begeven heeft. Hopen dat we die in NL weer kunnen laten repareren, anders zijn we de foto´s vanaf Popayan tot Taganga kwijt.

Taganga is een erg toeristisch dorp maar het ligt wel heel mooi tussen de heuvels aan een baai. Ik heb me er 3 dagen vermaakt met een duikcursus, voor Ronald was het wat saai. De duikcursus is erg goed bevallen dus we moeten maar eens vaker ergens gaan duiken. Vanaf Taganga zijn we naar Park Tayrona gefietst en daar hebben we 2 nachten gekampeerd. Het was er erg mooi met strandjes en mooie natuur. Het was er veel vochtiger dan in Taganga wat zorgde voor heel andere begroeiing. We zagen er ook veel beestjes: 2 soorten apen, hagedissen, varanen, een leguaan, kikkers, een groot soort knaagdier en veel vogels. Het was er mooi wandelen en we konden lekker zwemmen tussendoor. De camping die we hadden uitgekozen leek niet meer officieel door iemand gerund te worden ofzo dus we hoefden niet te betalen en er was verder niemand, lekker rustig. Het was wel veel te warm om te kunnen slapen in de tent dus dat was niet echt ideaal.

Vanaf Tayrona fietsten we naar Santa Marta, waar we een nacht bleven en daarna de bus namen naar Bucaramanga. De bus had gelukkig airco en hij was ook lekker leeg, op het eind hadden we hem zelfs voor onszelf en konden we een film in het Engels kijken. Wel duurde de rit 3 uur langer dan gepland en waren we zoet van 8:30 tot 20:30 uur. Er waren nog wat problemen met de weg van de eerdere landverschuivingen ed. Vanaf het busstation fietsten we nog een paar km naar een dorp naast Bucaramanga, Giron, dat erg mooi bleek te zijn. Na ´s morgens daar een rondje te hebben gelopen zijn we nog een stukje gaan fietsen tot Piedecuesta. Daar vandaan was het een stukje klimmen, dan dalen tot 600m en klimmen tot 1800m in 25km. Daar waren we dus wel even zoet mee maar het ging wel goed. Het was gelukkig niet al te heet en de omgeving was mooi. We kamen langs nationaal park Chicamocha, een mooie vallei. We stopten alweer vrij vroeg, vlakbij Aratoca,omdat we het wel mooi vonden geweest na 50km klimmen en dalen. De dag daarna was daardoor erg makkelijk, vooral afdalen tot aan San Gil.

Gister naar een parkje hier bij San Gil geweest met mooie bomen en vogels. Onderweg kwamen we nog een tamme eekhoorn tegen die in iedereen klom om eten te zoeken. Vandaag zijn we met de bus naar Baricharra gegaan, een erg mooi plaatsje weer. Vanaf daar wandelden we naar Guane en dan weer terug met de bus.

Morgen vertrekken we richting Villa de Leyva, dat zal een paar dagen duren.

Popayan - Cartagena

We zijn in Cartagena, de Caribische kust is bereikt. Na elke dag wel iets van regen is het weer hier aan de kust best fijn. Het is alleen eigenlijk daarmee meteen weer te warm maar ja toch maar even niet klagen.

Vanaf Popayan zijn we naar Salento gefietst. Daarbij hadden we 1 dag (rond Cali) volledig vlak, net Nederland, best fijn een keertje. De nacht voordat we in Salento waren hebben we nog op een erg mooie plek geslapen. Het dorp dat we hadden uitgezocht bleek niet bepaald aantrekkelijk dus reden we iets door. We zagen ergens een restaurant met hostal en gingen vragen hoeveel het kostte. De eigenaar bleek een reiziger en vond het erg leuk dat er fietsers kwamen en zo mochten we voor ongeveer 1/3 van de prijs blijven slapen, erg relaxed. Super uitzicht en een heerlijke warme douche.

Salento is een mooi dorp, iets te toeristisch maar vooruit, op een erg mooie lokatie. We hebben er gerelaxed en gewandeld in een vallei vlakbij, Valle del Cocora. Het was een erg mooie wandeling maar ook erg blubberig. Gelukkig was het begin het ergst en konden we daarna wel normaal wandelen. Het grootste deel van de wandeling was ook nog eens droog. De vallei was erg groen met veel palmbomen en verder cloud forest, ook weer veel kolibri´s gezien.

Vanaf Salento wilden we naar Bogota en dan vanaf Bogota naar de kust rijden. Helaas hebben ze hier nogal last van La Niña en regent het al maanden lang. De laatste tijd was dat blijkbaar nog wat erger en nu zijn er een heleboel wegen wegevaagd door landverschuivingen. Vooral de wegen rond Bogota die wij wilden nemen hebben veel problemen dus hebben we ons plan maar wat aangepast. We zijn gefietst tot iets voor Medellin, La Pintada. Bij Pereira was er nog een gave klim waarbij een groot deel van de weg bestond uit bruggen, daar hebben ze een klus aan gehad. Verder was het grotendeels een mooie route door een vallei waar we ook zagen dat de rivier flink hoog stond en ook deze weg had wat moddersporen opgelopen. Vanaf La Pintada hebben we de bus genomen naar Medellin en vanaf daar naar Cartagena. We hebben niet genoeg tijd om alles te fietsen en ik sla dan liever de serieuze bergen even over.

Vanaf het busstation buiten Cartagena moesten we de hele stad nog door fietsen, wat een ramp was dat zeg. Veel te veel verkeer dat vast stond en waar we doorheen moesten proberen te slingeren, pfff. Maar we kwamen er en vonden een relatief goedkoop hostel in een veel te dure stad. Uiteraard vonden we daar ook andere fietsers, die weten toch de goedkope plekjes te vinden. Wij hadden er ook over gehoord via weer andere fietsers, toch handig.

Colombia bevalt nog goed. Het is hier net een vrije week geweest met goede vrijdag en pasen, Semana Santa heet dat hier. Die dagen zat de weg vol met fietsers, erg leuk is dat. Op werkdagen zijn er ook nog best veel fietsers, net voor werktijd, en verder in de weekenden rijden ze allemaal een rondje. Erg leuk om in een land te zijn waar ze zo van fietsen houden. De fietsters zelf vinden het leuk dat wij er ook fietsen en het verkeer heeft veel meer respect voor fietsers. Het enige waar Colombia even aan moet werken is de regen...

We gaan nu een stukje langs de kust rijden, richting nationaal park Tayrona. Dan gaan we eens kijken of de wegen richting Bogota weer open zijn.

In Colombia

We zijn een week geleden aangekomen in Colombia, het laatste land van onze reis. Het begint dan ook steeds meer te voelen alsof onze reis bijna afgelopen is, hoewel we nog ruim 1,5 maand hebben.

In Otavalo (nog in Ecuador) hebben we zaterdagmorgen de dierenmarkt bekeken. Was leuk om te zien, allerlei dieren van koeien en varkens tot kippen en cavia´s. En dan de mensen die ze proberen te verkopen en anderen die testen of het goed genoeg is. Na de markt hebben we een klein stukje gefietst tot Ibarra, lekker makkelijk bergaf. Vanaf Ibarra was het nog een stuk afdalen en dan zijn we een zijweg in gegaan, waarbij we eerst naar Mira zijn gegaan, dat was weer een stuk klimmen. Vanaf Mira klommen we door naar El Angel waar het markt was en het er erg gezellig uitzag. Daar zijn we maar heel kort geweest omdat we verder wilden naar een natuurpark daar in de buurt. We hadden alleen begrepen dat de weg erheen vrij slecht was en nog een flink stuk verder klimmen met ook nog de dreiging van regen. We namen dus de taxi en waren daar heel blij mee toen we over een van de slechtste kasseienwegen ooit bleken te moeten, en steil ook nog. We kwamen nu lekker makkelijk bij de hut boven op de pas (3700m), waar we gratis konden overnachten in een simpele kamer (we sliepen op onze matjes op de grond) en we konden ook de keuken gebruiken. Vanaf de hut wandelden we een klein rondje tot aan wat meertjes. Het park is erg mooi, het staat helemaal vol met een apart soort plant, zie later de foto´s. Gelukkig bleef het redelijk droog, alleen wat miezer. De volgende dag fietsten we aan de andere kant het park uit. Het eerste deel was de weg nog vrij slecht maar die werd steeds beter. Het was erg mooi en heel fijn om weer eens zonder verkeer te fietsen. We eindigden in Tulcan, vlakbij de grens met Colombia.

De volgende dag staken we in de regen de grens over, een fijn welkom in een nieuw land. we hebben 60 dagen visum gekregen, net genoeg om het vliegtuig te halen. Gelukkig hadden we maar een korte fietsdag tot aan Ipiales want we waren de regen erg snel zat. In de loop van de dag klaarde het op en zijn we naar een kerk in de buurt geweest, santuario Las Lajas. Die is best indrukwekkend over een kloof heen gebouwd. Vanaf Ipiales gingen we naar Pasto waarbij er weer veel geklommen en gedaald mocht worden (tussen 1800 en 3200m). Het was mooi, veel groen en watervallen, maar ook veel regen, gelukkig niet zo hard als de dag ervoor. In Pasto een dagje gerust en dan verder gegaan richting Popayan.

Dit was een erg mooi stuk en gelukkig bijna de hele tijd droog. Er waren weer veel hoogteverschillen (voor de liefhebbers:http://panamerica.ch/map/colombia/img_routmap/Elevation_Profile-Colombia-Popayan_Ecuador.pdf) maar het is in ieder geval allemaal wat minder steil dan in Ecuador dus dat scheelt al een hoop. We reden door verschillende mooie groene valleien en mochten daar ook een paar keer weer uit klimmen met de bijbehorende uitzichten. We daalden tot 500m waardoor het ook weer warmer werd. Ik vond het wel fijn dat het niet zonnig was want anders zou het weer te warm geweest zijn. Via El Remolino, El Bordo en Rosas kwamen we uit in Popayan. Op het blog van een fietster die we in de casa de ciclistas in Tumbaco hadden ontmoet hadden we een hoteltip gezien en daar zitten we nog. Een prima plek met aardige mensen, wifi, tv, keuken en hondjes.

Ik ga nu wat foto´s op de site zetten.

Evenaar hoppen

Ik heb al een tijdje niks meer geschreven maar ik hoop dat jullie de foto´s ook kunnen waarderen.

We hebben de laatste tijd voornamelijk aan evenaar hoppen gedaan, we zijn in Ecuador 9 keer de evenaar gepasseerd en dan nog een keertje met het vliegtuig op de heenweg, 10 keer dus in totaal.

De kust is erg goed bevallen, veel groen, lekker rustig en goed eten. Het was er alleen eigenlijk te warm om te fietsen. Op zeeniveau op de evenaar is toch best heet en vlak is het er ook niet dus we hebben veel gezweet. We begonnen meestal rond 6:30 uur met fietsen en een paar uurtjes later was het dan al wel weer mooi geweest. Voor Ronald was het allemaal niet zo´n probleem maar ik ben wat minder hittebestendig. Gelukkig konden we ook elke dag heerlijk zwemmen in de oceaan. Het water had een prima temperatuur waardoor we er lekker lang in konden blijven.

Vanaf Puerto Lopez (waar we eerder werden geevacueerd) zijn we met een boottripje naar Isla de la Plata geweest, dat was erg mooi. We zagen er veel tamme blauwvoetgenten, schattige vogels met blauwe poten, en we zwommen er met zeeschildpadden. Vanaf Puerto Lopez zijn we richting het noorden gegaan tot Esmeraldas. In Canoa hebben we een poging tot surfen gedaan. Het ging ons zeker beter af dan dus wie weet wordt het ooit nog wat. Bij Mompiche was een erg mooi palmbomen strand. Er was ook ongewoon hoog water de dagen dat wij er waren. Ons hostel zat meteen aan het strand met een muurtje ertussen. Alleen was dat muurtje niet bepaald hoog genoeg waardoor de golven er vrij spectaculair overheen sloegen. We zaten op de begane grond maar nog wel hoog genoeg zodat wij geen water hadden. Een ander gebouw op het complex was wel deels ondergelopen. Voor ons was het verder wel vermakelijk om naar te kijken. Vlak naast ons hostel zat touwens een erg goed restaurantje met heerlijke vis/garnalen gerechten en fruitsalades, daar waren we dus vaste klant.

Vanaf Esmeraldas hebben we de bus genomen naar Mindo, weer wat hogerop in de cloud forest. We dachten vanaf het dorp het bos in te kunnen wandelen maar het viel allemaal wat tegen. Het was er nogal toeristisch wat waarschijnlijk ook zorgde dat je moest betalen voor de wandelpaden, dat vonden we toch wel overdreven. Gelukkig hadden ze wel voederbakjes voor kolibri´s bij het hostel en hebben we daar tijden naar zitten kijken. Het blijven erg leuke vogeltjes. Vanaf Mindo fietsten we verder naar boven. Onderweg kwamen we nog langs een klein natuurparkje waar we erg mooi konden wandelen, toch nog gekregen waarvoor we eigenlijk naar Mindo gingen. We mochten er voor de prijs van de lokalen in dus daardoor was het nog maar 2 dollar. Het was flink klimmen om uiteindelijk op de pas te komen richting Quito. Onderweg kwamen we een paar keer de evenaar tegen, toch grappig.

Nu zijn we in Otavalo. Hier is er op zaterdag altijd een erg grote markt dus daar wachten we nu op. Even bijkomen is wel lekker en Ronald gaat morgen zelf nog wel even op pad.