We zijn in Lima

Na weer een flinke tocht zijn we eergister in Lima aangekomen.

In Cusco maakten we nog een mooie hagelbui mee, best flinke hagelstenen en de lokalen leken het ook wel bijzonder te vinden. De putten konden de hoeveelheid water niet echt aan (en zo heel veel was het nou ook weer niet) dus de straten werden zo hier en daar riviertjes met kolkend water uit de putten. Zag er wel grappig uit.

Vanaf Cusco gingen we richting kust maar via een paar hindernissen. We moesten eerst wat klimmen de stad uit, weer een stukje dalen en een stukje klimmen. Het stelde niet heel veel voor maar we moesten wel weer wennen aan het fietsen en daardoor werd het toch een beetje zwaar. Gelukkig eindigden we met een mooie afdaling. De dag erna was het nog een stukje afdalen maar daarna toch vooral veel klimmen. Na een stukje klimmen kwamen we al vroeg in de plaats waar we eigenlijk heen zouden gaan maar we dachten dat het wel handig was om alvast een stukje verder te gaan zodat we de dag erna niet zoveel meer moesten klimmen. Alleen bleek de volgende plaats een stuk verder dan gedacht en werd het zo heel zwaar en een lange dag. We klommen van 1700m naar 3700m, pffff. Daar aangekomen werd het ineens erg mistig en er bleek ook geen accommodatie te zijn. We vonden wel een lege kamer in een gebouw dat er niet echt gebruikt uit zag, naast het voetbalveld. Daar zijn we maar in gegaan om te slapen. Er was alleen geen glas in het raam en het ging regenen met de wind vol op dat raam. Snel een poging gedaan om het raam dicht te maken met wat plastic. Het werd gelukkig wel snel weer wat kalmer weer en zo konden we toch nog redelijk slapen. De volgende dag was het weer mooi opgeknapt en was het nog een klein stukje omhoog. Vanaf daar hadden we heel gaaf uitzicht op sneeuwbergen. Vanaf boven was het alleen nog maar afdalen van 4000m naar 2300m, Abancay. Daar waren we dus heel vroeg en konden we lekker een dagje uitrusten. We namen een wat luxere kamer die we gelukkig voor wat minder konden krijgen en hebben weer eens lekker tv gekeken. Soms is er een uitgebreid kabelpakket met ook zenders waar ze Engelstalige series en films uitzenden zonder dat het nagesychroniseerd is.

Vanaf Abancay was het nog afdalen tot zo´n 1700m en vanaf daar volgenden we een paar dagen een vallei, stroomopwaarts. Het was een erg mooie vallei en we hadden mooi weer. Het begon behoorlijk groen allemaal en overal werd fruit verkocht voor weinig geld. Later werd het langzaamaan wel wat kaler maar nog wel mooi. We vonden in wat kleine dorpjes nog wel accommodatie om te slapen dus dat was wel relaxt. Het ging elke keer aan het eind van de dag wel wat regenen maar dan waren we al binnen. Op een gegeven moment moesten we de vallei uitklimmen, best pittig was dag, fijn een paar haarspeldbochten omhoog. En boven aangekomen ging het weliswaar even naar beneden maar niet voor lang. We mochten vrolijk nog een stuk verder klimmen. Het laatste stuk klimmen tot zo´n 4400m was daarbij ook nog in de hagel, heerlijk... Het stukje afdalen dat toen nog kwam was deels ook in de hagel, best pijnlijk. Beneden was er een dorp met zowaar accommodatie, helaas bleek het vol. We zagen het niet zitten verder te gaan in dat weer en het ging ook gewoon weer terug omhoog. Gelukkig konden we een lift krijgen, eerst tot een dorpje iets verder en vanaf daar tot aan een grotere plaats, Puquio. We hebben dus 100km gesmokkeld en daar waren we best blij mee. We reden met de auto nog een stukje door de sneeuw, bah wat was het koud en ook nog winderig.

Vanaf Puquio begon het wat op en neer tot we afdaalden naar zo´n 3000m. Daar aten we een megazak arbeiden (1.5-2kg) die we hadden gekocht voor zo´n 50 eurocent, heerlijk. Vanaf daar begon het klimmen weer. Eerst weer een serie haarspeldbochten en daarna vrolijk nog een stukje verder. Het landschap was daar duidelijk kaler en wilder geworden, wel stoer. Helaas ging het weer regenen toen we nog aan het klimmen waren, gelukkig wel net na de lunch. Op een gegeven moment waren we boven op de pampa´s waar het nog wel een beetje op en neer ging, tussen de vicuna´s. Het bleef maar wat regenen en we moesten ook een stuk door de dichte mist. Zo ruim boven de 4000m was dat toch best koud. Uiteindelijk mochten we gaan afdalen, maar dat was in het begin zo koud, nog nat en dan de wind van het afdalen, brrrr. Het begon al redelijk laat te worden en we moesten nog zo´n 70-80 km naar Nazca (600m), maar ja dat was alleen maar afdalen en we hadden niet zo´n behoefte om te gaan kamperen daar boven terwijl we het koud hadden. We reden dus maar door, was echt heel gaaf die afdaling. Helemaal door het woestijnlandschap dat wel in de loop van de afdaling veranderde. Toen we het eenmaal weer warm hadden konden we alleen maar genieten van al die bochten en het uitzicht, en het feit dat het steeds warmer werd. Vlak voor Nazca al onze regenkleding en handschoenen maar weer uit getrokken en verder gegaan in korte broek. Zo reden we uiteindelijk 160km die dag, best ver.

In Nazca lekker een dagje rust gehad, op het dakterras liggen lezen in een hangmat :). Vanaf daar gingen we echt naar de kust. Eerst kwamen we nog langs een oase, Huacachina. Daar ook een dagje gebleven, oa om te sandboarden in de duinen en verder om te relaxen in een hangmat en in het zwembad. De dag erna kwamen we bij Paracas echt aan de kust. De warmte tijdens het fietsen door de woestijn viel ons mee, meestal is er toch wel verkoeling van de zee. Bij Paracas hebben we een boottochtje gedaan naar de Islas Ballestas. Erg veel vogels gezien en ook zeeleeuwen, pinguins en dolfijnen. Vanaf Paracas was het de kust volgen over de panamericana. Sommige stukken waren echt vervelend met een slechte berm om in te fietsen en eigenlijk te druk om op de weg te fietsen. Andere stukken was de berm gewoon goed asfalt en ging het wel. We hadden ook een stukje mazzel dat ze bezig waren met een nieuw stuk aan te leggen en daar konden we al op fietsen, verder reed er alleen af en toe wat werkverkeer op en op een later stukje al wel wat lokaal verkeer. Was in ieder geval zeer relaxt en nog ruim 5km korter ook.

Nu dus in Lima, niet echt boeiend. We hebben wat nuttige dingen kunnen doen, zoals ons ticket omboeken. Toen we boekten konden we voor terug maar tot maart boeken, nu is het juni geworden, 5 juni zouden we weer in Nederland moeten zijn.

Vanavond nemen we de nachtbus naar Huaraz. Daar in de buurt wat wandelen en dan weer terug naar de kust fietsen, naar Trujillo.

We vermaken ons in ieder geval nog prima, het bevalt zeer goed :). Nu nog hopen dat de regen ons niet teveel gaat pesten.

Wandelen naar Machu Picchu

Vanaf Cusco hebben we eerst een klein rondje gefietst. Waren 2 mooie en relaxte dagen, ik zonder bagage en Ronald met 2 tassen. Dat klimt wel wat eenvoudiger. We overnachtten op een relaxte plek in Urubamba en de vallei was echt schitterend.

Na het fietsen zijn we met de bus vertrokken naar Cachora en zijn we vanaf daar gaan wandelen naar Machu Picchu. We hadden een ezel en gids bij ons dus dat was best relaxed wandelen. Ondanks dat was het wel een zware route met veel hoogteverschillen en steile klimmen in de hitte. We hebben echt beide zeer veel gezweet, haha. Maar wat was het ontzettend mooi, echt ongelooflijk. Door de hoogteverschillen elke dag hadden we de hele tijd andere soort begroeiing en dat verschilde ook weer per vallei waar we door kwamen. We hadden gelukkig ook mazzel met het weer, veel zon gehad. De foto's en routeschetsje moeten het verder maar duidelijk maken.

Tot Choquequirao waren er nog een paar andere toeristen, en een schoolklas maar daarna werd het extreem rustig. Toevallig liepen we wel gelijk op met 3 Peruanen, alleen droegen zij hun eigen spullen en waren daardoor ook veel trager. Zij kwamen vaak tegen de schemering en een keer in het donker aan terwijl wijdan al een tijdje lekker aan het uitrusten waren.

Wij moesten het eten regelen voor onszelf en de gids. Het bleek alleen dat de gids niet van brood en crackers hield dus met de lunch had ie steeds pech. Gelukkig kent hij iedereen die langs de route woont dus kon ie zo hier en daar nog wat te eten krijgen. Verder was het prima, hij liep de hele tijd een stukje achter ons, lekker op zichzelf. Af en toe wachtten we even op hem om hem wat te eten te geven of te controleren waar we heen moesten.

O ja, we zagen nog een condor erg dichtbij dit keer, heel gaaf. Verder heel veel vlinders en op sommige plekken helaas ook muggen en vervelende kleine stekende vliegjes.

In Santa Teresa zijn we nog even een warmwaterbad in geweest, was best lekker na zo'n lange wandeling met alleen af en toe een koude douche. Vanaf daar kwamen we ook weer in de echte toeristenstroom terecht. In Aguas Calientes werd dat echt heel erg. Dat bestaat eigenlijk alleen vanwege de toeristen die naar Machu Picchu gaan. Ach ja, Machu Picchu was dan ook wel echt de moeite. Het is leuk om rond te lopen en te zien maar het ligt er vooral ook gewoon erg mooi. We hebben daar een paar uur rondgehangen en zijn daarna maar weer naar beneden gelopen.

Gister met de trein vanaf Aguas Calientes naar Ollantaytambo gegaan en vanaf daar een soort van taxi naar Cusco. Nu moet ik even uitrusten en dan gaan we maar weer eens fietsen, op naar de kust maar daarvoor wachten ons nog een paar hoge passen.

kleine aanvulling schaderapport

We waren nog wat vergeten:

Een hond heeft Ronald z'n fietstas aangevallen en daar is een gat ingekomen, gelukkig was dat makkelijk te maken. Ook Ronald z'n fietscomputer is stuk gegaan, het scherm is langzaamdood gegaan in de kou. Nu heeft ie een nieuwe, wel iets simpeler zonder hoogtemeter en thermometer.

En ja, het zou kunnen dat Ronald misschien iets zwaarder is en iets zwaardere spullen in z'n voortasjes heeft.

We gaan straks met de bus naar Cachora en vanaf morgen gaan we in ongeveer een week naar Machu Picchu wandelen, via andere ruines (Choquequiroa). We nemen maar wel een ezel met gids mee om al het eten voor een week voor ons te dragen.

Tussentijds schaderapport

We hebben er inmiddels ruim 5000km opzitten, wat is er zoal stuk gegaan in die tijd:

Ronald

Fiets:

- 1 lekke band(reserveband bleek ooklek)

- gebroken spaak en klein slagje in het wiel, is weer gefixt.

- voordrager: 1x schroefdraad doorgesleten,3 boutjes afgebroken, na een laspoging is er zelfs een stuk metaal doorgebroken. Zit nu vast met tierips en ductape.

- zadelrails door midden gebroken, nog wel bruikbaar

- boutjes uit pedalen getrild (2)

Andere dingen:

- gat in fietshandschoentjes

- rits fietsjackje kapot, nieuwe in laten zetten

Esther

Fiets:

- beetje vies misschien

Andere dingen:

- zonnebril kwijtgeraakt en de nieuwe gebroken (goedkope, tijdelijke)

- handschoentjes beginnen te vergaan

- rits fietsshirtje redelijk gaar maar gaat nog soort van dicht

Chivay - Cusco

Vanaf Chivay hebben we eerst een korte dag gefietst naar Callalli. We wisten dat het daarna zwaar zou worden en daar was nog accommodatie. Die dag hadden we het grootste deel nog asfalt, voorlopig voor het laatst. We hadden in Callalli een simpele kleine kamer voor weinig geld. Ze waren er 's middags op het binnenplaatsje wat schapen aan het klaarmaken voor het eten, ingewanden eruit halen, vacht eraf, ed. Zag er wel gaaf uit.

Vanaf Callalli begonnen we bijna meteen met klimmen, we moesten van 3800m naar 4800m op niet de beste onverharde weg. Onderaan de klim kwamen we nog 2 Italianen tegen, samen op 1 scooter, die waren ook aan het rondtrekken, idioten. De klim was echt megazwaar. Eerst kon ik nog wel fietsen maar op een gegeven moment lukte dat echt niet meer dus het werd heel veel lopen. Ronald lukte het net wel om te fietsen en hij heeft af en toe een stukje mijn fiets kunnen duwen. Er waren trouwens ook horzels daar, niet echt relaxed als die om je hoofd heen vliegen als je het al zo zwaar hebt... Nou ja, we zijn uiteindelijk boven gekomen en hadden daar uitzicht over het stuwmeer waar we heen gingen. De afdaling was deels nog wel aardig te doen en zo kwamen we uit bij een klein strandje aan het meer, ons aangeraden door de Duitse fietster. Het plekje was wel mooi en genoeg water, maar de tent stond een beetje scheef en we schoven dus 's nachts elke keer naar beneden.

Vanaf het meer (zo'n 4100m) dachten we omhoog te moeten naar 4600m (volgens de Duitse) maar dat bleek ook gewoon weer 4800m. Het begin was nog wel aardig goed te fietsen maar op een gegeven moment wilde het daar ook niet meer. Vooral de bochten waren erg, dat waren allemaal van die kombochten met bovenaan wat grind zodat je vanzelf onderin de bocht uitkwam waar de grootste stenen lagen. De beklimming bleef maar duren, elke keer dachten we weer boven te zijn, mooi niet dus. En eenmaal boven mochten we daarna natuurlijk nog de hele tijd op en neer. Gelukkig was de weg inmiddels wel beter geworden. Eigenlijk realiseerde ik me bij het terugkijken van de foto's pas echt goed hoe mooi het eigenlijk was omdat ik het onderweg vooral heel zwaar vond. We vonden wel een mooie kampeerplek, bijna volledig uit het zicht van de weg en een mooi vlak stukje. Wel op 4600m, dus erg koud. Het water in de bidons was de volgende morgen grotendeels bevroren.

De volgende dag dachten we een stukje te moeten klimmen nog en daarna afdalen en verder de rivier volgen tot Espinar. Zo lekker het in ieder geval op de kaarten (we hebben 2 kaarten die zeker op dit stuk wel heel verschillend waren en beide niet goed, altijd handig). We kregen inderdaad een afdaling maar de hoofdroute bleek niet de rivier te volgen maar fijn weer over een of andere pas te gaan, hoger dan nodig omdat er een mega mijn daar lag. Daarna dus wel weer afdalen en dan nog een stukje een beetje op en neer. Dat laatste stuk was de weg echt weer even rampzalig. Maar we kwamen lekker vroeg in Espinar aan zodat we daar even wat konden uitrusten. Wel fijn even weer een grotere plaats met voorzieningen.

Er was ons verteld dat we vanaf Espinar weer deels asfalt zouden krijgen dus daar verheugden we ons wel op. Alleen hebben we de verkeerde weg genomen met als gevolg geen asfalt maar op een gegeven moment een weggetje met flinke keien erin. Gelukkig bleek de route wel korter en kwamen we na een tijdje weer op de route die we wilde hebben. Bij een plaatsje daar was de school blijkbaar net uit en een hele groep kinderen kwam om me heen staan. Een oud mannetje kwam ze even manieren leren dat ze netjes aan me moesten vragen waar ik vandaan kwam enzo. We zijn maar snel weer uit het dorp gegaan om iets verderop te gaan lunchen zonder publiek. 2 Jongens kwamen wel een stuk met ons mee fietsen maar ze gingen we toen we gingen eten. We fietsten vervolgens een stukje door een vallei en moesten daar daarna weer uitklimmen. We kwamen uit bij een groot meer waar we weer mochten afdalen. Aan het eind werd de weg fijn een wasbordjes weg, zo vreselijk is dat. Die weg ging weer een mooie vallei waar we de rivier stroomafwaarts volgden. In die vallei werd de weg ook eindelijk asfalt, ze heerlijk, ook nog in de afdaling. Gewoon lekker benen stil en gaan. We hadden nog even een buitje maar het werd snel weer droog. In Sicuani een voor ons redelijk luxe hotel genomen omdat de rest geen warm water had en we echt wel heel gaar waren.

Vanaf Sicuani werd het fietsen weer een stuk makkelijker, dat was maar goed ook want m'n benen waren goed gaar. We gingen over asfalt stroomafwaarts langs een rivier, dat schoot dus goed op. Elk klimmetje dat erin zat voelden dat we echt niet zo fit meer waren. We reden zo naar Urcos en waren daar na 95km op tijd voor de lunch. Ik moet zeggen dat het hier om 5 uur licht wordt en we dus vaak wel rond 7 uur kunnen vertrekken. In Urcos gingen we ergens lunchen waar het zo druk was dat je moest wachten voor een plekje, maar het was gelukkig wel lekker.

Vanaf Urcos was het nog maar een kleine 50km naar Cusco. Het was een beetje op en neer maar normaal gesproken zou het best makkelijk geweest moeten zijn, was het niet dat ik me alles behalve fit voelde nog. Het werd nog een redelijke worsteling. Het laatste stuk was nog een heel stuk door de stad, druk en vergaan asfalt. Zo blij dat we bij het hostel waren, we waren er nog wel lekker vroeg ook. Het hostel was ons aangeraden door meerdere fietsers onderweg, goedkoop en goed. Er is momenteel ook een andere fietsers, de info wordt dus blijkbaar goed doorgegeven. Het is inderdaad een prima plek.

Inmiddels wel weer wat bijgekomen hier. Het is een mooie stad om wat rond te lopen. Het centrale plein is heel gaaf alleen word je er overal aangesproken of je niet een massage wil, vaag. Het plan is om morgen richting Macu Picchu te vertrekken. Een deel kunnen we fietsen maar helaas niet het hele stuk. Daarna zullen we weer even naar Cusco gaan.

Cañon del Colca

Vanaf Arequipa wilden we met de bus naar Cabanaconde. Een dag vantevoren kaartjes geregeld en de fietsen zouden ook mee kunnen. Wij de volgende morgen vroeg op om om 6 uur de bus te kunnen nemen maar toen we bij de bus kwamen was er geen plek voor de fietsen, lekker dus. We konden wel om 9 uur naar Chivay, vanaf daar moesten we dan nog een dag fietsen naar Cabanaconde. we hebben dus een paar uur op het busstation rondgehangen en dan eindelijk de bus genomen. Was een vermoeiend ritje in een te warme bus. In Chivay naar een hostel gegaan en even bijgekomen.

Een dag later dus met de fiets verder gegaan, erg mooi maar de weg had beter mogen zijn. We hadden nog wel 8km asfalt maar daarna was het niet best. We moesten nog wat op en neer en op het laatst kregen we weer eens een fijne wind tegen. Onderweg bij wat uitzichtpunten gestopt, erg mooi hoor die cañon. We moesten nog een stuk een tunnel door en het was ook net op de tijd dat de toeristenbusjes daar reden. We deden dus de hoofdlampjes op en zo de onverlichte tunnel in. Helaas waren mijn batterijen leeg en moest ik het dus doen met het licht van Ronald voor me. Gelukkig was de tunnel breed genoeg dat tegemoetkomend verkeer niet echt een probleem was. Bij het condor uitzichtpunt, waar ze blijkbaar hun nest hebben, hebben we wat langer gezeten. Het was niet helemaal de juiste tijd om ze te zien maar toen we weer wegreden zagen we er toch nog een. Het laatste stuk van de route was de weg gelukkig weer beter en hadden we een prettige afdaling naar Cabanaconde. Daar vonden we uiteindelijk een prima slaapplek.

Vanaf daar zijn we 3 dagen gaan wandelen in de cañon, was echt gaaf. We deden het heel relaxed, maar halve dagjes wandelen. De eerste dag naar beneden naar een mooi plekje aan de rivier. We hadden daar een mooi rieten hutje en vooral een heerlijk zwembad. Het water kwam uit een warm water bron dus dat was echt heel lekker. Vanaf daar gingen we een dag later een stukje omhoog en dan weer naar beneden naar een plekje dat ze de oase noemen. Er zijn daar alleen maar toeristen accommodaties, met zwembad. Een erg relaxte plek dus weer om wat rond te hangen. Een iets minder warm zwembad maar nog steeds lekker. Daar dus weer een prettig middagje gehad. De laatste dag was alleen maar omhoog tegen een steile muur. Maar het pad was heel breed en ging nog best geleidelijk dus het was heel goed te doen. Zo waren we heel vroeg alweer terug in Cabanaconde en konden we weer relaxen, lekker gelezen in de zon. Al met al best een goede tijd dus daar gehad, en lekker warm.

We moesten vanaf daar weer dezelfde route terug naar Chivay, helaas. Ik had niet zo´n zin in weer die slechte weg maar vooruit. We hadden dit keer wel wind mee, dat scheelt weer. We waren nu bij het condor uitzichtpunt op het juiste tijdstip, samen met alle andere toeristen. Beetje druk maar wel een paar condors gezien. Niet heel dichtbij maar je kunt wel een beetje zien hoe groot die beesten zijn, lekker in de lucht hangend. Verder onderweg kwamen we een Duitse fietster tegen. Zij had net de route gefietst die wij daarna gingen doen dus we konden allerlei info krijgen. Zo hoorden we al dat de weg slecht zou zijn en via 4800m ging, maar wel geweldig mooi. Hoe wij dat ervaren hebben is al een beetje te zien op de foto´s, verhaal volgt later, nu even genoeg computer gezien.

Puno - Arequipa

Vanaf Puno vertrokken we in de richting van Sillustani. Onderweg was er een stukje met alleen maar mooie huizencomplexjes, deels compleet met lama's. Iets verder zijn we gaan kijken bij de graftorens van Sillustani. Vanaf daar wisten we niet precies hoe we verder moesten. We wisten dat we via kleine weggetjes weer bij een grote weg uit zouden moeten komen maar hoe precies wisten we niet. We reden maar de richting uit die ongeveer op moesten. Eerst een stukje niet heel fijne weg maar daarna kwamen we op wat landweggetjes uit die wel ok waren. We kwamen af en toe iemand tegen en die wilde dan wel weten waar we heen gingen. Dan wezen ze ons wat de beste weg was, super handig. Zo kwamen we dus prima uit op de asfaltweg die we wilden.Vanaf daar was het makkelijk rijden naar Santa Lucia. Helaas begon het wat te regenen toen we er bijna waren en dat maakte het zoeken naar accommodatie wat minder prettig. Wat we vonden was dicht of er was niemand, maar uiteindelijk mochten we toch wel ergens slapen. Het was niet veel maar ach.

De volgende dag met goed weer weer vertrokken. Het was mooi fietsen, deels door valleitjes en af en toe op en neer naar een ander valleitje. We kwamen langs het 1 na grootste meer van Peru, compleet met flamingo's. Uiteindelijk kwamen we op een stuk hoogvlakte terecht, met weer eens wind tegen. We kwamen daar bij een dorp (Imata)waar we wat water hebben gehaald bij de politie. Er was geen accommodatie dus verderop ergens wild gekampeerd.

Vanaf daar moesten we nog een beetje op en neer maar daarna was het vooral afdalen. Vanaf boven gaaf uitzicht op wat vulkanen. We reden naar beneden een stuk vallei in. Daar weer wat uit was het weer een stukje hoogvlakte met vicuna's, en wind tegen... Gelukkig kwamen we op een gegeven moment bij de volgende afdaling uit. Die afdaling duurde ongeveer tot aan Arequipa. We kwamen door een heel droog gebied met veel cactussen. Beneden in de vallei was nog wel wat groen te zien.

De buitenwijken van Arequipa waren niet bepaald aantrekkelijk maar de stad zelf was wel erg mooi. We zijn er naar een gaaf klooster geweest met kleine straatjes en kamertjes, echt een doolhof. We vonden er ook een goede fietsenwinkel waar we een nieuwe fietscomputer kochten voor Ronald en een bidon voor mij. Enthousiaste gast die de boel daar runde, was wel grappig. Hij was heel trots op z'n eigen gemaakte fietskar.

Ook lekker warm trouwens in Arequipa, met zo'n 2300m een stuk lager dan waar we meestal uithangen.

Ok, later meer over het volgende deel van de route.

in Cusco

We zijn aangekomen in Cusco. Ik heb de site lang niet bijgewerkt dus het zal even duren voordat alles weer geupdate is. Ik ga zo proberen een begin te maken maar de computer is nogal traag dus weet niet of het hier goed gaat werken. Anders morgen maar weer een poging.