We zijn nu in Peru, in Puno aan het Titicacameer, gister hier aangekomen.

Vanuit La Paz zijn we eerst naar Sorata gefietst in 2 dagen. Eerst moesten we dus weer de stad uit zien te komen maar dat ging best goed. Daarna was het redelijk makkelijk fietsen. De dag naar Sorata moesten we nog even een pas van 4200m maar we begonnen op 3900m dus dat was wel te doen. Het had die nacht bij ons geregend en boven gesneeuwd, zag er wel mooi uit. We hadden onderweg nog een klein beetje regen maar aan de andere kant van de pas was het beter weer. De afdaling naar Sorata was echt geweldig, lekker slingeren over een goede weg. Helaas was het laatste deel van de weg slecht dus dat was wat minder.

In Sorata voor het eerst (en laatst) in Bolivia op een echte camping gestaan. Het was een ecolodge met wat huisjes maar ook een deel waar je kon kamperen. Was echt een zeer relaxte plek om wat uit te rusten met ook nog eens mooi uitzicht. Op het terrein hadden ze allerlei dieren: papegaaien, honden, kleine katjes, een koe, een lama, ganzen en een haan. En bij het terras van het restaurant hadden ze bloemen waar de hele tijd kolibri´s op af kwamen, geinige vogeltjes zijn dat. We hebben daar dus eerst even lekker uitgerust en in het zwembad gelegen. Daarna 2 dagen gaan wandelen. We gingen naar een meertje (Laguna Chillata) op 4200m, Sorata ligt op 2600m. Was dus redelijk wat klimmen maar we hadden een route over een makkelijke weg. Het laatste stuk werd nog even lastig omdat de weg ophield. We hadden wel de gps coordinaten maar ondanks dat duurde het even voordat we het meertje vonden. We hadden de hele dag mooi weer maar op het eind kwamen de wolken opzetten. We zetten dus snel de tent op en zijn daar maar grotendeels in gebleven.

De volgende morgen was het weer wat helderder. We hadden het niet koud gehad maar er bleek een heel plakkaat ijs aan de binnenkant van de buitentent te zijn gekomen. Het was natuurlijk heel vochtig omdat we in de wolken zaten en als het dan een beetje vriest krijg je dat dus. We zouden nog verder gaan wandelen maar ik zag het paadje niet zo zitten. Ronald heeft toen nog een klein rondje gedaan en daarna zijn we weer naar beneden gegaan. Op de terugweg namen we voor een groter deel echt een wandelpad en sowieso een volledig andere route dan de heenweg, was dus wel leuk. We waren wel op het eind helemaal gesloopt van zo lang afdalen. Het gevolg was dat we allebei 2 dagen flinke spierpijn hadden en bijna geen hellinkje of trap meer af konden. Denk je een beetje fit te zijn van het fietsen, nou niet dus...

We hebben dus nog 2 dagen lekker op de camping rondgehangen. Helaas was het weer wel wat minder geworden dus het was ook wel goed om daarna weer weg te gaan. We namen de bus weer omhoog en bij het Titicacameer aangekomen zijn we weer gaan fietsen. Het was heel mooi zo langs het meer fietsen. We moesten nog een stukje met de boot over, aparte houten bakken waar ze auto´s en bussen ed ook mee overvaren. Daarna moesten we eerst een stuk klimmen om dan boven verder te fietsen. Het was daardoor wel heel mooi, de hele tijd uitzicht over het meer. Op het laatst hadden we als beloning nog een mooie afdaling naar Copacabana.

Na een dagje Copacabana zijn we met de boot naar Isla del Sol gegaan om te wandelen. De boottocht was echt vreselijk langzaam maar uiteindelijk kwamen we er wel. Er loopt een soort Inca stijl wandelpad over het eiland. Is een mooie route boven over het eiland op een relaxt breed pad. We gingen van noord naar zuid en daar hebben we overnacht in een kamer met mooi uitzicht. Tijdens het eten hadden we nog mooi uitzicht op een onweerbui verderop. De volgende dag nog een wandeling gemaakt, nu over kleinere paadjes. Er zijn veel ezels op het eiland, oa om water te dragen omdat er geen waterleiding is. Ze moeten ook veel spullen dragen omdat er geen auto´s zijn. Na het wandelen weer de boot terug genomen.

Vanaf Copacabana zijn we naar Peru gefietst. Een duidelijk verschil meteen was dat ze hier in Peru tuk tuk´s en riksha´s hebben (heet vast anders hier) terwijl we die eerder nog helemaal niet zagen. Verder is het nog niet duidelijk anders. De vrouwtjes hebben dezelfde soort kleding aan en ze zijn ook hier gek op festivalletjes. Gister hier in Puno was er een groot feest met allemaal groepen die muziek maakten en dansten, erg leuk om te zien.

Morgen gaan we weer verder, richting Arequipa.