Na weer een flinke tocht zijn we eergister in Lima aangekomen.

In Cusco maakten we nog een mooie hagelbui mee, best flinke hagelstenen en de lokalen leken het ook wel bijzonder te vinden. De putten konden de hoeveelheid water niet echt aan (en zo heel veel was het nou ook weer niet) dus de straten werden zo hier en daar riviertjes met kolkend water uit de putten. Zag er wel grappig uit.

Vanaf Cusco gingen we richting kust maar via een paar hindernissen. We moesten eerst wat klimmen de stad uit, weer een stukje dalen en een stukje klimmen. Het stelde niet heel veel voor maar we moesten wel weer wennen aan het fietsen en daardoor werd het toch een beetje zwaar. Gelukkig eindigden we met een mooie afdaling. De dag erna was het nog een stukje afdalen maar daarna toch vooral veel klimmen. Na een stukje klimmen kwamen we al vroeg in de plaats waar we eigenlijk heen zouden gaan maar we dachten dat het wel handig was om alvast een stukje verder te gaan zodat we de dag erna niet zoveel meer moesten klimmen. Alleen bleek de volgende plaats een stuk verder dan gedacht en werd het zo heel zwaar en een lange dag. We klommen van 1700m naar 3700m, pffff. Daar aangekomen werd het ineens erg mistig en er bleek ook geen accommodatie te zijn. We vonden wel een lege kamer in een gebouw dat er niet echt gebruikt uit zag, naast het voetbalveld. Daar zijn we maar in gegaan om te slapen. Er was alleen geen glas in het raam en het ging regenen met de wind vol op dat raam. Snel een poging gedaan om het raam dicht te maken met wat plastic. Het werd gelukkig wel snel weer wat kalmer weer en zo konden we toch nog redelijk slapen. De volgende dag was het weer mooi opgeknapt en was het nog een klein stukje omhoog. Vanaf daar hadden we heel gaaf uitzicht op sneeuwbergen. Vanaf boven was het alleen nog maar afdalen van 4000m naar 2300m, Abancay. Daar waren we dus heel vroeg en konden we lekker een dagje uitrusten. We namen een wat luxere kamer die we gelukkig voor wat minder konden krijgen en hebben weer eens lekker tv gekeken. Soms is er een uitgebreid kabelpakket met ook zenders waar ze Engelstalige series en films uitzenden zonder dat het nagesychroniseerd is.

Vanaf Abancay was het nog afdalen tot zo´n 1700m en vanaf daar volgenden we een paar dagen een vallei, stroomopwaarts. Het was een erg mooie vallei en we hadden mooi weer. Het begon behoorlijk groen allemaal en overal werd fruit verkocht voor weinig geld. Later werd het langzaamaan wel wat kaler maar nog wel mooi. We vonden in wat kleine dorpjes nog wel accommodatie om te slapen dus dat was wel relaxt. Het ging elke keer aan het eind van de dag wel wat regenen maar dan waren we al binnen. Op een gegeven moment moesten we de vallei uitklimmen, best pittig was dag, fijn een paar haarspeldbochten omhoog. En boven aangekomen ging het weliswaar even naar beneden maar niet voor lang. We mochten vrolijk nog een stuk verder klimmen. Het laatste stuk klimmen tot zo´n 4400m was daarbij ook nog in de hagel, heerlijk... Het stukje afdalen dat toen nog kwam was deels ook in de hagel, best pijnlijk. Beneden was er een dorp met zowaar accommodatie, helaas bleek het vol. We zagen het niet zitten verder te gaan in dat weer en het ging ook gewoon weer terug omhoog. Gelukkig konden we een lift krijgen, eerst tot een dorpje iets verder en vanaf daar tot aan een grotere plaats, Puquio. We hebben dus 100km gesmokkeld en daar waren we best blij mee. We reden met de auto nog een stukje door de sneeuw, bah wat was het koud en ook nog winderig.

Vanaf Puquio begon het wat op en neer tot we afdaalden naar zo´n 3000m. Daar aten we een megazak arbeiden (1.5-2kg) die we hadden gekocht voor zo´n 50 eurocent, heerlijk. Vanaf daar begon het klimmen weer. Eerst weer een serie haarspeldbochten en daarna vrolijk nog een stukje verder. Het landschap was daar duidelijk kaler en wilder geworden, wel stoer. Helaas ging het weer regenen toen we nog aan het klimmen waren, gelukkig wel net na de lunch. Op een gegeven moment waren we boven op de pampa´s waar het nog wel een beetje op en neer ging, tussen de vicuna´s. Het bleef maar wat regenen en we moesten ook een stuk door de dichte mist. Zo ruim boven de 4000m was dat toch best koud. Uiteindelijk mochten we gaan afdalen, maar dat was in het begin zo koud, nog nat en dan de wind van het afdalen, brrrr. Het begon al redelijk laat te worden en we moesten nog zo´n 70-80 km naar Nazca (600m), maar ja dat was alleen maar afdalen en we hadden niet zo´n behoefte om te gaan kamperen daar boven terwijl we het koud hadden. We reden dus maar door, was echt heel gaaf die afdaling. Helemaal door het woestijnlandschap dat wel in de loop van de afdaling veranderde. Toen we het eenmaal weer warm hadden konden we alleen maar genieten van al die bochten en het uitzicht, en het feit dat het steeds warmer werd. Vlak voor Nazca al onze regenkleding en handschoenen maar weer uit getrokken en verder gegaan in korte broek. Zo reden we uiteindelijk 160km die dag, best ver.

In Nazca lekker een dagje rust gehad, op het dakterras liggen lezen in een hangmat :). Vanaf daar gingen we echt naar de kust. Eerst kwamen we nog langs een oase, Huacachina. Daar ook een dagje gebleven, oa om te sandboarden in de duinen en verder om te relaxen in een hangmat en in het zwembad. De dag erna kwamen we bij Paracas echt aan de kust. De warmte tijdens het fietsen door de woestijn viel ons mee, meestal is er toch wel verkoeling van de zee. Bij Paracas hebben we een boottochtje gedaan naar de Islas Ballestas. Erg veel vogels gezien en ook zeeleeuwen, pinguins en dolfijnen. Vanaf Paracas was het de kust volgen over de panamericana. Sommige stukken waren echt vervelend met een slechte berm om in te fietsen en eigenlijk te druk om op de weg te fietsen. Andere stukken was de berm gewoon goed asfalt en ging het wel. We hadden ook een stukje mazzel dat ze bezig waren met een nieuw stuk aan te leggen en daar konden we al op fietsen, verder reed er alleen af en toe wat werkverkeer op en op een later stukje al wel wat lokaal verkeer. Was in ieder geval zeer relaxt en nog ruim 5km korter ook.

Nu dus in Lima, niet echt boeiend. We hebben wat nuttige dingen kunnen doen, zoals ons ticket omboeken. Toen we boekten konden we voor terug maar tot maart boeken, nu is het juni geworden, 5 juni zouden we weer in Nederland moeten zijn.

Vanavond nemen we de nachtbus naar Huaraz. Daar in de buurt wat wandelen en dan weer terug naar de kust fietsen, naar Trujillo.

We vermaken ons in ieder geval nog prima, het bevalt zeer goed :). Nu nog hopen dat de regen ons niet teveel gaat pesten.