We zijn een week geleden aangekomen in Colombia, het laatste land van onze reis. Het begint dan ook steeds meer te voelen alsof onze reis bijna afgelopen is, hoewel we nog ruim 1,5 maand hebben.

In Otavalo (nog in Ecuador) hebben we zaterdagmorgen de dierenmarkt bekeken. Was leuk om te zien, allerlei dieren van koeien en varkens tot kippen en cavia´s. En dan de mensen die ze proberen te verkopen en anderen die testen of het goed genoeg is. Na de markt hebben we een klein stukje gefietst tot Ibarra, lekker makkelijk bergaf. Vanaf Ibarra was het nog een stuk afdalen en dan zijn we een zijweg in gegaan, waarbij we eerst naar Mira zijn gegaan, dat was weer een stuk klimmen. Vanaf Mira klommen we door naar El Angel waar het markt was en het er erg gezellig uitzag. Daar zijn we maar heel kort geweest omdat we verder wilden naar een natuurpark daar in de buurt. We hadden alleen begrepen dat de weg erheen vrij slecht was en nog een flink stuk verder klimmen met ook nog de dreiging van regen. We namen dus de taxi en waren daar heel blij mee toen we over een van de slechtste kasseienwegen ooit bleken te moeten, en steil ook nog. We kwamen nu lekker makkelijk bij de hut boven op de pas (3700m), waar we gratis konden overnachten in een simpele kamer (we sliepen op onze matjes op de grond) en we konden ook de keuken gebruiken. Vanaf de hut wandelden we een klein rondje tot aan wat meertjes. Het park is erg mooi, het staat helemaal vol met een apart soort plant, zie later de foto´s. Gelukkig bleef het redelijk droog, alleen wat miezer. De volgende dag fietsten we aan de andere kant het park uit. Het eerste deel was de weg nog vrij slecht maar die werd steeds beter. Het was erg mooi en heel fijn om weer eens zonder verkeer te fietsen. We eindigden in Tulcan, vlakbij de grens met Colombia.

De volgende dag staken we in de regen de grens over, een fijn welkom in een nieuw land. we hebben 60 dagen visum gekregen, net genoeg om het vliegtuig te halen. Gelukkig hadden we maar een korte fietsdag tot aan Ipiales want we waren de regen erg snel zat. In de loop van de dag klaarde het op en zijn we naar een kerk in de buurt geweest, santuario Las Lajas. Die is best indrukwekkend over een kloof heen gebouwd. Vanaf Ipiales gingen we naar Pasto waarbij er weer veel geklommen en gedaald mocht worden (tussen 1800 en 3200m). Het was mooi, veel groen en watervallen, maar ook veel regen, gelukkig niet zo hard als de dag ervoor. In Pasto een dagje gerust en dan verder gegaan richting Popayan.

Dit was een erg mooi stuk en gelukkig bijna de hele tijd droog. Er waren weer veel hoogteverschillen (voor de liefhebbers:http://panamerica.ch/map/colombia/img_routmap/Elevation_Profile-Colombia-Popayan_Ecuador.pdf) maar het is in ieder geval allemaal wat minder steil dan in Ecuador dus dat scheelt al een hoop. We reden door verschillende mooie groene valleien en mochten daar ook een paar keer weer uit klimmen met de bijbehorende uitzichten. We daalden tot 500m waardoor het ook weer warmer werd. Ik vond het wel fijn dat het niet zonnig was want anders zou het weer te warm geweest zijn. Via El Remolino, El Bordo en Rosas kwamen we uit in Popayan. Op het blog van een fietster die we in de casa de ciclistas in Tumbaco hadden ontmoet hadden we een hoteltip gezien en daar zitten we nog. Een prima plek met aardige mensen, wifi, tv, keuken en hondjes.

Ik ga nu wat foto´s op de site zetten.